غرض از مزاحمت

سلام 

می پرسید من گیم؟! 

اون مهم نیست . یه بنده خدا .

اونی که مهمه و من رو وادار کرد که دست به وبلاگ نویسی بزنم این بود که دیدم توی جنگ امروز که همون به قول بر و بچه های با کلاس جنگ فرهنگی هست . نیرو های خودی دارن تار و مار مییشن هر روز وقتی از در خونه میرم بیرون با چشم های خودم می بینم که چه طوری دشمن با چهره نامرئی اما کاملا پیدا تیرهای خودش رو به سمت ما می فرسته ، می بینم که بچه ها مجروح شدن، خیلی ها هم شهید شدن، بعضی ها مهاماتشون تموم شده بعضی دیگه هم تشنه موندن و دارن پر پر می زنن برای یه قطره آب .

 نمی دونم چرا یه دفعه یاده فیلم اخراجی ها افتادم .اون تیکه اش که مجید سوزوکی به عمو مصی میگه ...

"عمو مصی این که جنگ نیست ،این نامردیه ، جرات دارن بیان رو در رو !!!!"

حرف برای گفتن زیاد دارم اما دوست ندارم که با پرحرفی کاری کنم که فرار کنی ایشالله به وقتش ...

غرض از مزاحمت این بود که خواستم با کمک هم یه مرکز پشتیبانی بزنیم تا بچه های که دارن توی خط می جنگن رو پشتیبانی کنیم به همین خاطر به کمک همه دوستان نیاز دارم هرکسی ، هر جوری که میتونه کمک کنه حتی اگه یه عکی ،کلیپ متن و.... دیگه داره بفرسته تا در این راه پر فراز و نشیب بهتر بتونیم به وظایفون عمل کنیم .

کلام آخر : آقا منتظره ما که خط رو پاکسازی کنیم بعد بیاد آخه اون آقااِ و باید آقایی کنه .

الهی به امید تو...

یا علی